Zielone laboratorium

Po lewej stronie, naprzeciwko drzwi znajduje się duże piękne terrarium z tropikalnymi storczykami i żabkami. Na półkach stoją słoje, a w nich pływają nicienie, okrzemki, rozwielitki i glony bioluminescencyjne, w akwarium żyją karaczany madagaskarskie i brazylijskie oraz chrząszcze grabarze. Są też ślimaki i małże. Pod szklanymi kloszami można oglądać czaszkę krowy, świni czy psa, a w fitotronie rosną rośliny mięsożerne, takie jak rosiczki, muchołówki i dzbaneczniki. 

Mikroświat

Twórcą tego mikroświata jest szef laboratorium biologicznego Stanisław Łoboziak, absolwent Wydziału Biologii na SGGW w Warszawie. Pragnął on stworzyć miejsce, które zafascynuje młodych ludzi i sprawi, że zainteresują się biologią. „Biologia to nauka o życiu. A dlaczego warto się nią zajmować? Przede wszystkim po to, aby lepiej zrozumieć samych siebie, bo przecież każdy z nas jest organizmem żywym! Biolodzy wykorzystują nowoczesne technologie i skomplikowane urządzenia. Jednak bez względu na rozmiar obiektów badawczych ich praca zawsze zmierza do odpowiedzi na to samo pytanie: jak to działa?”.
Próba poznania tego, jak działają różne mechanizmy i przebiegają procesy w organizmach żywych, jest impulsem do opracowywania scenariuszy zajęć, które odbywają się w laboratorium biologicznym. W każdym roku szkolnym laboratorium biologiczne przygotowuje dwa tematy zajęć – po jednym na semestr. Wychodzą one naprzeciw celom podstawy programowej i korespondują z treściami nauczania biologii w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych. Jednak głównym celem warsztatów w labie jest niepowtarzalna dla uczniów okazja samodzielnego przeprowadzenia obserwacji i eksperymentów z wykorzystaniem nowoczesnego sprzętu. Uczniowie przez dwie godziny pracują jak prawdziwi naukowcy.

Rozgryźć fotosyntezę

W bieżącym semestrze laboratorium biologiczne postanowiło przyjrzeć się fotosyntezie, jednemu z podstawowych procesów biochemicznych roślin. Naukowcy w XVIII i XIX w. fascynowali się tym, że rośliny żyją jedynie dzięki powietrzu, wodzie i światłu. Badając je, odkrywali, że rośliny produkują  „powietrze”, czyli tlen (Joseph Priestley), sformułowali teorię utleniania (Antoine Lavoisier) i opisali rolę światła (Jan Ingenhousz) oraz dwutlenku węgla i wody (Jean Senebier i Theodor de Saussure). Choć o fotosyntezie wiemy już znacznie więcej, fascynacja nadal trwa. Dzięki satelitom badającym procesy fotosyntetyczne takim jak Terra potrafimy prognozować pogodę w skali gl...