Odpowiedź immunologiczna a alergia

W zrozumieniu alergii nie­zbędne jest poznanie za­sad funkcjonowania układu odpornościowego. 
Codziennie nasze życie i zdrowie jest chronione przez zastępy komórek wchodzących w skład osobistej armii służącej w walce z wirusami, bakteriami, grzybami czy toksynami atakującymi nasz organizm ze wszystkich stron. Armia reaguje na wszelkie nieprawidłowości, utrzymując odpowiednią równowagę organizmu. Stanowisko generała w odpowiedzi odpornościowej pełnią leukocyty potocznie nazywane białymi krwinkami. Są one stale obecne w układzie krwionośnym, a spadek lub podwyższenie ich poziomu określane na podstawie morfologii krwi może być czynnikiem śwadczącym o różnego rodzaju zachorowaniach. 
Leukocyty naszego organizmu dzielą się na granulocyty (obojętno-, zasado- i kwasochłonne) i agranulocyty (limfocyty T, B i NK). To właśnie te pierwsze będą odgrywać szczególną rolę w odpowiedzi alergicznej. Najpierw jednak należy zapoznać się z funkcjonowaniem układu odpornościowego oraz taktyką obronną, jaką dysponuje każdy z nas.
„Generałowie” są szkoleni i edu­ko­wani w centralnych organach układu odpornościowego, takich jak grasica i szpik kostny czerwony, który znajdziemy w kościach płaskich i nasadach kości długich. Początkowo „rekruci” – komórki macierzyste szpiku – przekształcają się w komórki odpornościowe. Część z nich, na przykład monocyty czy limfocyty B, dojrzewa w szpiku i tam kończą swoją edukację, natomiast inne komórki przechodzą dalej, do grasicy –  tak jak limfocyty T. W dalszym procesie limfocyty są selekcjonowane, pozostają tylko najlepsi (około 90% komórek zostaje odrzuconych). Te komórki wykazują najwyższe zdolności do niszczenia różnorodnych czynników chorobotwórczych. Grasica wydziela wtedy hormony – przede wszystkim tymozynę, na skutek czego „generałowie” opuszczają uniwersytet i udają się wraz z limfą do odpowiedni...