Kilka słów o jodzie

Na początek trochę historii

Był rok 1811, kiedy francuski chemik, Bernard Curtois, zajmował się produkcją saletry z wykorzystaniem suszonych wodorostów. Pewnego dnia, do czyszczenia miedzianych kotłów, w których powstawała mieszanina warzelnicza, dodał zbyt dużo kwasu siarkowego, czego konsekwencją było pojawienie się fioletowych oparów o nieprzyjemnym, drażniącym zapachu. Jako że Curtois nie miał takich możliwości w swoim laboratorium, poprosił znajomych francuskich badaczy – Charlesa Bernarda Desormesa i Nicolasa Clémenta – o pomoc w identyfikacji zjawiska. W grudniu roku 1813 zostało potwierdzone, iż w ten przypadkowy sposób odkryto nowy pierwiastek. Nazwany został przez Louisa-Josepha Gay-Lussaca jodem, od pochodzącego z języka greckiego słowa ioeidēs = fioletowy. Dość długo panowało mylne przekonanie, iż odkrywcą jest chemik Humphry Davy, który wyprodukował jod metodą Curtoisa i wysłał raport o zidentyfikowaniu nowego pierwiastka do Royal Institution w Londynie.

Z chemicznego punktu widzenia

Jod jest pierwiastkiem należąc...