Wiewiórka Sciurus vulgaris jest jedynym gatunkiem dzikiego ssaka, który regularnie można spotkać podczas spacerów w miejskich parkach. W nizinnej części Polski widujemy najczęściej rudą odmianę barwną. Ma ona piękny rudo-brązowy wierzch ciała. Rzadziej widywana jest w nizinnej części Polski ciemna odmiana barwna. Wiewiórki tej formy, zwane często „czarnymi wiewiórkami”, są błędnie uważane za odrębny gatunek. Spotkać je można głównie na południu Polski, zwłaszcza w Sudetach i Karpatach. Widywane są też osobniki o ubarwieniu pośrednim, o różnej intensywności umaszczenia rudego lub ciemnego.
Charakterystyczną cechą morfologiczną wiewiórki pospolitej, niezależnie od typu umaszczenia, jest biały kolor futra na spodzie ciała. Biała plama rozciąga się od podgardla po dolną część brzucha. Inną cechą morfologiczną wiewiórki pospolitej jest obecność przez większość roku „pędzelków” na us...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Biologia w Szkole"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- ...i wiele więcej!