Jesiotr bałtycki

Jeszcze 100 lat temu w Wiśle oraz w Odrze i Warcie występowały olbrzymie ryby mierzące niejednokrotnie powyżej 2,5–3 m długości i ważące często więcej niż 150–200 kg. 
Rybacy czasami łowili jeszcze większe okazy, a ich dość częste poławianie było powodem, że nikt nie widział w występowaniu tych olbrzymów w polskich rzekach zjawiska specjalnie wyjątkowego. 
Jesiotry Acipenseridae są prastarą grupą ryb kostnochrzęstnych, której przedstawiciele występowali już w triasie i górnej kredzie. Ichtiolodzy wyróżniają 29 gatunków jesiotrów, z czego 21 taksonów reprezentujących rodzaj Acipenser oraz 2 taksony z rodzaju Huso, dalsze 3 należą do rodzaju Scapirhynchus i jeszcze 3 reprezentują rodzaj Pseudoscaphirhynchus. Naturalny areał jesiotrów obejmuje morza i rzeki Eurazji i Ameryki Północnej. Największym gatunkiem jesiotra jest bieługa Huso huso żyjąca w zlewni Morza Czarnego i Azowskiego oraz Kaspijskiego, której najpotężniejsze osobniki mierzyły nawet 7,2 m długości, a rekordowo ciężki osobnik tego gatunku ważył nieco ponad 2 tony (2072 kg)! 

Przed wiekami 

Od niepamiętnych czasów wiosną po ustąpieniu śniegu i lodu z Morza Bałtyckiego wpływały do Wisły i Odry wielkie ryby o charakterystycznie wydłużonym pysku z rzędami tarczek kostnych na bokach i grzebiecie. Niektóre osobniki dorastały do 4, a rekordowo nawet 6 m długości i osiągały wagę nawet 400 kg. Nic więc dziwnego, że te olbrzymy wzbudzały wielkie zainteresowanie ludzi, zwłaszcza rybaków widzących w nich przede wszystkim ogromną ilość mięsa oraz ikry, która po od...