Sęp kasztanowaty w Polsce

Sęp kasztanowaty Aegypius monachus to wielki ptak: osiąga (od dzioba do końca ogona) ponad 115 cm długości, a rozpiętość skrzydeł mierzy prawie 3 m (ok. 285–295 cm) długości. Waga sępów kasztanowatych wynosi przeciętnie 9,5–11,5 kg, ale największe osobniki ważą ponad 12,5 kg. W locie jest ogromnym, ciemnym „drapolem”, o potężnych, szerokich skrzydłach oraz stosunkowo krótkim ogonie. Tego olbrzyma widziałem kilkanaście razy – najpierw w lutym 2005 r. we wschodnich Rodopach na terenie greckiej Tracji, później w czerwcu i lipcu 2010 r., podczas wyprawy do Mongolii, a ostatnio w listopadzie 2022 r. w Kuwejcie. 

Dawniej częstszy

Dawniej, przed 150 laty, na południu Małopolski oraz w tzw. Galicji Wschodniej i na Podolu sęp kasztanowaty nie był rzadkością, co dowodzi Strautman (1963), informując o ubijaniu sępów kasztanowatych między połową XIX a połową XX w. na obszarze dzisiejszej zachodniej części Ukrainy. Ale w tym czasie najbliższe stanowiska lęgowe tego sępa zlokalizowane były zaledwie 250–300 km od dorzecza Sanu i górnego Dniestru, ponieważ sępy kasztanowate w tym czasie gniazdowały jeszcze w dzisiejszej Mołdawii i we wschodniej części Karpat oraz na Krymie. Do przełomu XIX i XX w. pojawianie się sępa kasztanowatego w Małopolsce i na obecnych polskich Kresach było zjawiskiem...