Drewno martwe – ważny składnik ekosystemu leśnego

Skąd pochodzi drewno martwe?

Wszystkie drzewa prędzej czy później osiągają swój kres życia niezależnie od gatunku i mogą zamierać z różnych przyczyn. Wpływ na osłabienie kondycji drzew, a w konsekwencji ich zamieranie, mają czynniki biotyczne, abiotyczne lub antropogeniczne (lub wszystkie razem). Drewno martwe (ang. deadwood) stanowi ważny składnik ekosystemu leśnego. Naukowcy zazwyczaj drewno martwe dzielą na drewno martwe stojące (martwe drzewa) i drewno martwe leżące (kłody i gałęzie leżące na dnie lasu). Drugi, bardziej tradycyjny podział pozwala wyróżnić drewno martwe nadziemne (występujące ponad powierzchnią gleby) oraz drewno martwe podziemne (martwe korzenie). Ogromny wpływ na formę i ilość martwego drewna w lesie ma sposób jego powstawania. W literaturze naukowej wyróżnia się różne przyczyny powstawania tego składnika ekosystemu. U starszych osobników dochodzi do osłabienia lub częściowego obumarcia, które z kolei zwiększają podatność na oddziaływanie niekorzystnych czynników. Ważne jest też zjawisko konkurencji pomiędzy sąsiednimi osobnikami doprowadzające do wyłonienia drzew słabszych, braku możliwości ich awansu do górnej warstwy drzewostanu i w konsekwencji do ich śmierci. Drzewa są zagrożone rozwojem szeregu chorób wywołanych przez czynniki biotyczne (głównie przez grzyby, owady, pasożytnicze rośliny naczyniowe, np. liany powodujące t...