Eugenika – niechlubna strona nauki

Eugeniczne pomysły Galtona i ewolucyjne dociekania Darwina miały głęboki wpływ na życie intelektualne i polityczne XX wieku. Eugenika rozwijała się jak burza. Jedną z przyczyn tego był kryzys w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Leczenie osób niepełnosprawnych było sporym obciążeniem dla państwa. Rozpoczęły się więc programy mające ograniczyć możliwość przekazania „szkodliwych genów” następnym pokoleniom przez „niepożądane” i „niezdrowe” jednostki. W kilku krajach zakazano zawierania małżeństw przez osoby uznane za mniej wartościowe. Na masową skalę rozpoczęto programy przymusowej sterylizacji i kastracji osób niepełnosprawnych, z wadami genetycznymi lub osób z tak zwanego marginesu. O zgrozo, do przymusowej sterylizacji wystarczała opinia eksperta w stylu: osoba niemrawa, dziwnie się zachowuje, sprawia wrażenie osoby nieinteligentnej, lub: badany wysiaduje w barach, wujek miał schizofrenię, a ciotka gruźlicę.

Pierwsi eugenicy to byli głównie ludzie bogaci, wykształceni i mający wysoką pozycję społeczną. Z pewnością dlatego, jednym z największych zmartwień pierwszych eugeników była troska o przetrwanie najbogatszych. Część zwolenników eugeniki uważała, że skoro można sterować ekonomią, to i można genami. Aż trudno uwierzyć, ilu znanych i zasłużonych ludzi było eugenikami. Na przykład do jednych z nich należał znany pisarz George Bernard Shaw, ­który na jednym ze spotkań, w którym też uczestniczył sam Galton, stwier...