Krwawnica pospolita – piękna czy bestia?

Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria L.) to bylina porastająca tereny podmokłe, występująca naturalnie na obszarze Eurazji i Afryki Północnej (fot. 1). Zasięg wtórny tego gatunku obejmuje Amerykę Północną, Południową Afrykę oraz Australię i Nową Zelandię. W Polsce jest pospolita w zbiorowiskach szuwarowych na brzegach jezior i rzek, rośnie na torfowiskach i na wilgotnych łąkach, często można ją też spotkać w rowach melioracyjnych. Szczególnie łatwo zauważyć krwawnicę w okresie kwitnienia, czyli od czerwca do września, kiedy jej różowofioletowe kwiaty są wyraźnie widoczne na ciemnozielonym tle trzcin i turzyc. Podobnym gatunkiem, rosnącym jednak zwykle w bardziej suchych miejscach, jest wierzbówka kiprzyca (Chamaenerion angustifolium (L.) Scop.), jednak różnice w budowie kwiatów są wyraźne i z bliska nie sposób pomylić krwawnicy z wierzbówką (fot. 2).

Krwawnica może dorastać w Polsce nawet do dwóch metrów wysokości. Jej kanciasta łodyga bardzo często rozgałęzia się już od nasady. Liście mają kształt lancetowaty i zwykle nie posiadają ogonków. Kwiaty o barwie od jasnoróżowej do fiołkowopurpurowej zebrane są w kłosokształtne kwiatostany. Owocem krwawnicy pospolitej jest torebka pękająca dwiema klapami, zawierająca do 120 nasion o długości około 1 mm. Dorosła roślina może wyprodukować w ciągu roku nawet 2 700 000 nasion (Thompson, 1987).

Krwawnica pospolita jest rośliną wykorzystywaną w celach leczniczych, miododajnych i ozdobnych. Już Pedanios Dioskurydes, grecki lekarz żyjący w I w. n.e., opisywał...