Myśliwi wolą zabijać drapieżniki

Myśliwi, broniąc racji bytu praktykowanego hobby, lubią porównywać swoją działalność do roli zwierząt drapieżnych, które regulują populacje zwierząt roślinożernych i dbają o równowagę w ekosystemach. Argumentują oni, że ich działalność jest konieczna ze względu na brak na wielu obszarach dużych drapieżników, które naturalnie ograniczałyby liczebność innych zwierząt. Teoretycznie myśliwi powinni dokonywać selekcji potencjalnych zdobyczy i odstrzeliwać jedynie osobniki chore, słabe czy stare, czyli właśnie takie, jakie w naturalnych warunkach padłyby ofiarą np. wilków czy rysi. Praktyka okazuje się jednak inna. Myśliwi polują chętniej na osobniki w pełni zdrowe, stosunkowo młode i dużych rozmiarów. Wybierając cel, często kierują się np. wielkością poroża czy rogów, która świadczy o dobrej kondycji zwierzęcia.