Synapsy elektryczne – zaniedbane połączenie

Jednym z zagadnień tam poruszanych były typy synaps z uwzględnieniem ich rozróżnienia na chemiczne i elektryczne. Oczywiście różnice pomiędzy nimi w sposobie działania i budowie są ewidentne, co przedstawiono na schemacie (ryc. 1). W synapsach elektrycznych błony obu neuronów położne są bardzo blisko siebie (ok. 5 nm) w porównaniu do synapsy chemicznej (20 nm). W synapsie chemicznej przesył informacji odbywa się poprzez uwolnienie neurotransmitera z pęcherzyków do przestrzeni synaptycznej, by połączyć się z receptorami na błonie drugiego neuronu, w przeciwieństwie do synapsy elektrycznej, gdzie komórki są ze sobą połączone, a przesył informacji odbywa się poprzez przejście jonów z komórki do komórki. Synapsy chemiczne zostały przedstawione jako podstawowy kanał komunikacji pomiędzy neuronami (głównie synapsy glutaminergiczne). Podobnie jak w podręcznikach, tak i na wykładzie informacje na temat synaps elektrycznych nie były obszerne i w trakcie wykładu zagadnienie to nie zostało więcej poruszone. 

Skromne zasoby informacyjne dotyczące synaps elektrycznych nakłoniły mnie do zastanowienia się, gdzie dokładnie występują i co wiemy na ich temat. Dotychczas pamiętałem jedynie, że tego typu połączenia występują w komórkach mięśnia sercowego i ogólnie w mózgu. W podręcznikach cała uwaga skupia się na synapsach chemicznych, ich budowie, działaniu i oczywiście różnych rodzajach neurotransmiterów, które są w nich wykorzystywane. Brak tam natomiast dokładniejszych informacji co do występowania i funkcji synaps elektrycznych. Informacje dotyczące tych połączeń zamykają się zwykle w jednym zdaniu, tj. określa się je jako szybsze od chemicznych, gdyż działają poprzez przepływ jonów i opierają się na ścisłym połączeniu komórek. Stąd pojawiła się myśl, by przyjrzeć się dokładniej synapsom elektrycznym (SE), ich roli i występowaniu w układzie nerwowym.

Ryc. 1. Porównanie budowy i działania synap...