Gęsiówka egipska

Ze świata zoologii

Dyletanci uważają ją za gatunek wyłącznie afrykański. Konsekwencją tego błędu jest obecnie traktowanie jej w Europie jako gatunek obcy i inwazyjny. Tymczasem przed 300 laty gniazdowała ona nad środkowym i dolnym Dunajem. Jednak w pierwszej połowie XVIII w. jej bałkańska populacja wymarła. Ale na naszym kontynencie gęsiówka nie zanikła zupełnie: w tym czasie na drugim krańcu Europy, w Anglii, właściciele ziemscy zaczęli ją hodować w swoich posiadłościach i tolerować osobniki zbiegłe na wolność. Podobnie stało się po II wojnie światowej w Niemczech i Holandii, gdzie jako uciekinier z hodowli zaczęła tworzyć od lat 60 XX w. na swobodzie populację lęgową, promieniującą obecnie na pozostałe kraje Europy.

Gęsiówka egipska (Alopochen aegyptiaca), zwana też kazarką egipską, jest średniej wielkości przedstawicielem rzędu blaszkodziobych. Dłu­gość jej ciała wynosi 71–73 cm, rozpiętość skrzydeł 134–154 cm, a waży ona 1,5–2,5 kg. Należy do tzw. kazarek ­Tadorninae, uważanych za formy przejściowe pomiędzy gęsiami a kaczkami. Od innych przedstawicieli tej grupy, jak ohar i kazarki, różni się m.in. większymi rozmiarami ciała i bardziej „gęsim” wyglądem oraz szczegółami ubarwienia.

POLECAMY

Gęsiówka posiada typowo gęsią sylwetkę, ale jest bardziej od nich zróżnicowana kolorystycznie. W jej upierzeniu dominują różnej intensywności barwy brązowe. U ptaków dorosłych pierś jest jasna, brzuch szary, a grzbiet, kuper i ogon są wręcz ciemne. Jej charakterystycznymi cechami upierzenia są białe pokrywy wierzchu skrzydeł oraz jasna głowa i szyja, z ciemną maską wokół oczu oraz nieduża brązowa plama w górnej części brzucha. Dziób jest dwukolorowy – różowy, z brązowymi obrzeżeniami, a nogi czerwone. Młode gęsiówki mają ciemnobrązowe upierzenie, również na głowie.

Życie rodzinne

Gęsiówka jest ptakiem monogamicznym – para tworzy stały związek i razem wychowuje potomstwo. Dojrzałość płciową osiąga w drugim roku życia. Gniazdo buduje sama w różnego typu niedostępnych miejscach w pobliżu wody, np. na wysepkach i przybrzeżnych skałach. Często też wykorzystuje istniejące już gniazda dużych gatunków ptaków umiejscowione w sąsiedztwie akwenów, np. gniazda warugi czy ptaków szponiastych. W Europie jej lęgi notowano już w opuszczonych gniazdach bocianów oraz jastrzębi i myszołowów. 

Samica składa zazwyczaj od 6 do 12 jaj. Pilnowana przez samca wysiaduj...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów



Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Biologia w Szkole"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • ...i wiele więcej!

Przypisy