Nasze piękne drzewa umierają

Cieszymy się ich pierwszymi młodymi liśćmi na wiosnę i zachwycamy feerią nasyconych barw mieniących się w jesiennym słońcu. Nawet wówczas gdy opadłe liście to dla jednych już tylko martwa przeszłość, dla innych to piękny wirujący spektakl w wietrzny dzień. Dostrzegamy też harmonijną strukturę drzew zaklętą z matematyczną precyzją we fraktalach, pierwszy raz opisanych przez wielkiego Leonardo (fot. 1).
 

Stąd nawet w mroźny zimowy dzień zapiera nam dech, gdy widzimy ich niezwykle harmonijne konary i drobne gałązki skrzące się od małych kryształków lodu lub uginające się pod czapami śniegu. Drzewa działają na nas wyciszająco i relaksująco, pobudzają naszą wyobraźnię, dają nam siłę i pozytywną energię. Drzewa nas inspirują, bo stanowią przykład majestatycznej siły i wytrwałości w obliczu przeciwności losu. 
Siła, piękno drzew i ich ścisły związek z człowiekiem nieustannie dostrzegają artyści. Powszechnie wykorzystuje się wizerunki drzew w malarstwie, wystarczy wspomnieć biblijną jabłoń – Drzewo Poznania Dobra i Zła z Rajskiego Ogrodu. Motyw drzewa widzimy w malarstwie kropkowym Aborygenów (fot. 2).
 

Wykorzystuje się je również w literaturze. Wszyscy pamiętamy czarnoleską lipę pod którą można o...