Nauka przyjazna dla mózgu – wybierz swój styl

Pracownia pedagogiczna

Niewątpliwie każdy z nas spotkał w swojej pracy dziecko, które mimo wielu wysiłków i dobrych chęci nie potrafi opanować przekazywanych wiadomości. Zastanawiamy się wówczas, jak uczeń, który nie posiada żadnych zakłóceń w rozwoju, może mieć tak poważne problemy. Odpowiedź jest prosta – przekazywanie informacji przez nauczyciela powinno być dostosowane do indywidualnych preferencji dziecka. Mózg jest organem, który lubi naukę, jednak powinna ona przebiegać w określonych, przyjaznych dla danej osoby warunkach.

Ucząc się, wykorzystujemy różne zmysły, z których jeden jest zawsze dominujący, jednak nie powinniśmy zaniedbywać pozostałych. Podobnie jest w przypadku półkul mózgowych – mimo, że każda z nich ma zupełnie inne funkcje, to tylko zaangażowanie obu zwiększa potencjał mózgu i daje pożądane efekty. 

POLECAMY

Style uczenia się

Możemy wyróżnić cztery główne style uczenia się, które angażują w ten proces różne zmysły.

SPOSOBY REAGOWANIA, ZACHOWANIA, DZIAŁANIA, ODBIORU CECHY ZWIĄZANE Z PROCESAMI POZNAWCZYMI
WZROKOWIEC SŁUCHOWIEC  DOTYKOWIEC  KINESTETYK 
Odbieranie informacji Uczy się, patrząc, korzystając z pomocy wizualnych lub oglądając pokazy na żywo Uczy się, słuchając, mówiąc, czytając na głos, dyskutując lub głośno myśląc Uczy się, doznając na skórze, poprzez zmysł dotyku, korzystając z dłoni lub palców, odczuwanie fizyczne lub emocjonalne Uczy się, angażując się w aktywność ruchową, eksplorację, poprzez wykorzystanie ruchów mięśni, gdy jego ciało jest w ruchu
Wrażliwość na otoczenie  Dostrzega nawet drobne szczegóły w otoczeniu, ma potrzebę przebywania w ładnych pod względem estetyki miejscach, jest podatny na dekoncentrację z powodu wizualnego nieładu Potrzebuje stałych bodźców słuchowych, jeśli jest cicho, sam staje się twórcą dźwięku – nucąc, gwiżdżąc lub mówiąc do siebie. Wyjątek stanowi czas nauki, wówczas występuje potrzeba odcięcia się od zakłócających bodźców słuchowych wytwarzanych przez innych Jest wrażliwy na doznania fizyczne, uczucia własne i innych, ogromną rolę przywiązuje do komunikacji pozawerbalnej, zwraca uwagę na wyraz twarzy, język ciała, tembr głosu, silniej odbiera uczucia innych osób niż wypowiadane przez nich słowa, brak możliwości odcięcia się od negatywizmu lub uczuć innych, by skoncentrować się na lekcji Jest wyczulony na ruch i każdą formę działania w otoczeniu, potrzebuje miejsca, by się poruszać, jego uwagę przyciąga ruch innych osób, sam również potrzebuje ruchu, żeby się uczyć
Spostrzeżenia podczas pierwszego kontaktu Twarz, ubranie, zewnętrzne oblicze – cechy wyglądu  Imię, nazwisko, dźwięk głosu, sposób mówienia Jakie uczucia towarzyszą mu w obecności danej osoby Jak się zachowuje dana osoba, co robi, wspólna aktywność
Ruchy oczu W trakcie myślenia występuje tendencja do spoglądania ku górze, w trakcie słuchania i rozmowy konieczny jest...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów



Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Biologia w Szkole"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • ...i wiele więcej!

Przypisy