Zbrodnie na dzikiej przyrodzie – kłusownictwo i handel

Kłusownictwo to pozyskiwanie gatunków, których chwytanie jest prawnie zabronione lub które występują na obszarach chronionych. Kłusownictwo dotyczy również zwierząt, które odławiane są, gdy nie mają wymaganego wieku lub rozmiaru. Zwykle kłusownicy korzystają z nielegalnej broni lub przywabiają zwierzęta w pułapki za pomocą pożywienia. Pozyskane w wyniku kłusownictwa zwierzęta są jedzone, służą jako atrakcja turystyczna, używane są do rozmaitych praktyk kulturowych lub po prostu zabijane dla sportu i rekreacji (fot. 3, 4). Wiele z nich ginie też z powodu konfliktów z interesami człowieka, takich jak rywalizacja o dziką zwierzynę lub zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi (Treves i Karanth 2003). 
 

Prawie wszystkie duże gatunki mięsożerne przetrwały długą historię prześladowań ze strony człowieka, ale zostały wyeliminowane ze znacznej części swoich historycznych zasięgów (Woodroffe i Ginsberg 1998). Zwierzęta te szczególnie cierpią z powodu kłusownictwa, ponieważ zwykle osobniki w takich populacjach występują w niewielkim zagęszczeniu, a populacje charakteryzują się powolnym tempem wzrostu liczebności. Na przykład w dolinie Zambezi w Zimbabwe patrole strażników tylko w latach 2000–2017 odkryły 201 okaleczonych przez kłusowników ciał słoni (Kuiper i in. 2020). Lemieux & Clarke (2009) zbadali, czy międzynarodowy zakaz handlu kością słoniową wprowadzony w 1989 r. zdołał zakłócić ten nielegalny rynek. Okazało się, że gdy totalna populacja słoni w Afryce wzrosła po wprowadzeniu zakazu, w niektórych krajach ich populacja nadal malała. Wynikało to w dużej mierze z ciągłej obecności nielegalnych...