0
1897
Qwady są najliczniejszą grupą stawonogów, której przedstawiciele występują niemal we wszystkich ekosystemach lądowych i wodnych. Siedliska nieposiadające swojej entomofauny to tylko rowy oceaniczne oraz głębie mórz i oceanów. Pod względem różnorodności, liczby gatunków, liczebności osobników oraz rozprzestrzenienia owady osiągnęły najwiękzy sukces ewolucyjny wśród wszystkich zwierząt na naszej planecie. A ponieważ te małe, często niezauważane istoty charakteryzują się nadzwyczajnymi zdolnościami adaptacyjnymi, niewykluczone, że w końcu zapanują na Ziemi. Na lądzie owady są szeroko rozpowszechnione i występują niemal we wszystkich biotopach: można je spotkać od biegunów, na obu strefach podbiegunowych, po równik. Owady roją się na pustyniach, w lasach, pływają w wodzie, drążą korytarze głęboko w glebie, żyją w ciemnościach głębokich mrocznych jaskiń i latają ponad szczytami Himalajów. Mimo że są one głównie formami lądowymi, niektóre przystosowały się do życia w wodach słodkich, pewne gatunki żyją w gorących słonych źródłach wulkanicznych, a nawet w kałużach ropy naftowej wypływającej z ziemi.
Owady mórz i oceanów
Owady są typowymi stawonogami pierwotnie lądowymi. Dotychczas poznano ponad 1 000 000 gatunków, a prawdopodobnie drugie tyle czeka na opisanie. Liczba ta stanowi ponad 75% wszystkich gatunków zwierząt na Ziemi (Ward, 1995). Mniej licznie występują w środowiskach wodnych: w morzach kilka gatunków, w wodach słodkich 100 000, przy czym często można spotkać owady żyjące w wodzie tylko jako larwy, które do środowiska wodnego przystosowały się wtórnie (Mielewczyk, 2000). Niektóre pluskwiaki różnoskrzydłe (Heteroptera, Gerridae, Halobatinae) można spotkać na otwartych wodach mórz i oceanów, w odległości kilku tysięcy kilometrów od wybrzeży (Gębicki i in., 2000).
POLECAMY
Nartniki z rodzaju Halobates żyją na powierzchni wody, stanowiąc element neustonu. Do tego rodzaju zalicza się 106 gatunków, z czego 5 żyje tysiące kilometrów na oceanie (H. micans, H. germanus, H. sericeus, H. splendens i H. sobrinus), a pozostałe bytują pomiędzy glonami i wodorostami wód przybrzeżnych i szelfowych (Cheng, 1975). Pierwszy raz zostały zebrane i opisane przez Johanna Friedricha von Eschscholtza, doktora biorącego udział w rosyjskiej ekspedycji „Rurika” w latach 1815 – 1818. Przedstawiciele rodzaju Halobates żyją zwykle w ciepłych i dobrze zasolonych morzach. Gatunki są spotykane na całym świecie, zwłaszcza w pobliżu równika. Zamieszkują głównie wody Oceanu Spokojnego i Indyjskiego, a tylko jeden gatunek – Halobates micans – spotykany jest na Oceanie Atlantyckim. Przyczyn tego zjawiska może być wiele. Atlantyk to najmłodszy ocean, więc kolonizowanie go przez owady jeszcze się nie dokonało. Brak na nim również raf koralowych oraz innych gatunków z rodzaju: Acropora, Porpita, Ph...
