Co w śniegu piszczy, a właściwie po nim kroczy?

Niestety trzeba spojrzeć prawdzie w oczy – aby delektować się takimi chwilami, zmuszeni jesteśmy poczekać jeszcze parę miesięcy. Nie oznacza to jednak, że zimą jest tylko zimno i mało ciekawie. Mało tego, zima to fantastyczny czas na leśne spacery. Nie ma dokuczliwych komarów i niebezpiecznych kleszczy. Kiedy spadnie śnieg i niska temperatura zacznie szczypać nasze policzki, zabarwiając je na czerwono, może być naprawdę ciekawie. Niestety w ostatnich latach taka aura panuje dość krótko, dlatego jeśli już się pojawi, nie ma co narzekać i trzeba to wykorzystać. Warto wtedy ciepło się ubrać, pamiętając o wygodnym obuwiu, do plecaka włożyć termos gorącej herbaty, na szyję zawiesić lornetkę i wyruszyć w drogę po przygodę. Właśnie, przygodę, bo las, jeśli spojrzymy na niego z odpowiedniej strony, jest wielką przygodą. Tu dzieją się rzeczy niesłychane, takie jak w filmie przyrodniczym emitowanym w telewizji. 

Zima to okres, w którym zwierzęta na wszystkie sposoby próbują oszukać głód. Wędrują po lesie w poszukiwaniu pożywienia, niejednokrotnie dając się łatwo obserwować. Czasem sójka swoim chrapliwym głosem przerwie głuchą ciszę, a w tym czasie przez leśną drogę przeskoczy sarna i dzięcioł zastuka w sosnę, próbując zdobyć coś do zjedzenia. Wszystko to możemy zaobserwować. Najciekawiej jest za zwierzętami po prostu chodzić, znajdując na śniegu ich ścieżki, dowiadując się przy tym niejednokrotnie, co jadły i w jakich miejscach spały. Zima to doskonały czas na to, by stać się prawdziwym tropicielem!

Warto w tym miejscu wyjaśnić, czym są tropy, a czym ślady. Otóż tropy to nic innego jak odciski kończyn widoczne na podłożu, a ślady to np. miejsca żerowania, odpoczynku, odbywania walk, a także odchody czy resztki pozostawione po posiłku. W tym artykule skupię się na opisie tropów ssaków, które można spotkać podczas zimowych wędrówek.

Wilk Canis lu