Współczesna szkoła zobowiązana jest do zwracania większej uwagi na to, jak uczniowie podchodzą do kwestii nauki i zapamiętywania. Metoda polegająca na tym, aby jak najszybciej przyswoić dany materiał i równie szybko o nim zapomnieć, powoli odchodzi do lamusa. Od młodych ludzi zaczyna się bowiem wymagać umiejętności posługiwania się zdobytą wiedzą w praktyce i jej kreatywnego wykorzystania w codziennym życiu. Aby uczniowie to potrafili, konieczne staje się pokazanie im, w jaki sposób się uczyć i jak ułatwiać sobie proces przyswajania i zapamiętywania wiadomości.
Dział: Pracownia pedagogiczna
Współcześni uczniowie nie znają świata bez dostępu do technologii, internetu, jego nieograniczonych zasobów. Wzrastają w rzeczywistości, z której nieustannie napływa do nich strumień bodźców. Stąd inne podejście do koncentracji, pracy, uczenia się, do którego trzeba dostosować zarówno środowisko szkolne, jak i sam proces edukacyjny. Jak to zrobić?
Podejście uczniów do edukacji i ich nastawienie do podejmowania decyzji jest takie: zdecydowana większość dzieci i młodzieży nie dostrzega związku między tym, czego się uczy a tym, co jest im potrzebne w codziennym życiu. Świadczy to tylko i wyłącznie o niepraktyczności przekazywanej wiedzy. Idąc dalej, młodzi ludzie bardzo często nie mają pomysłu, w jaki sposób mogliby rozwiązać swoje problemy. Są bezradni w obliczu tego, jakie wymagania stawia przed nimi świat. Nie czują również potrzeby ponoszenia konsekwencji swoich czynów i decyzji. Najwyższy czas to zmienić.
Zapewne każdy z nas spotkał się w swojej pracy z typem ucznia, który jest określany mianem „zdolny, ale leniwy”. W wielu przypadkach to „lenistwo” nie jest wynikiem złej woli młodego człowieka, a jego przyczyn należy szukać w niskim poziomie umiejętności wykonawczych. Jak je kształtować z korzyścią dla nastolatka?
Edukacja to złożony proces, którego głównym celem jest przekazanie uczniom określonych wiadomości i umiejętności. Żeby to jednak było możliwe, konieczne jest dobranie metod pracy adekwatnych do wiedzy i możliwości uczestników procesu edukacyjnego. Należy więc proponować takie aktywności, które nie tylko zainteresują uczniów, ale też sprawią, że lekcje będą przebiegały w prawdziwie twórczej i życzliwiej atmosferze. Tylko w takich warunkach nauczyciel ma możliwość aktywizowania młodych ludzi do pracy i nauki oraz zaspokajania ich potrzeby osiągnięcia sukcesu. Rolą nauczyciela jest więc szukanie interesujących, innowacyjnych rozwiązań i wdrażanie uczniów w świadomy proces dydaktyczny.
Ludzki mózg stanowi dziś przedmiot zainteresowania badaczy wielu dziedzin nauki, począwszy od biologii i medycyny, poprzez psychologię, pedagogikę, socjologię, aż do polityki czy religii. W licznych opracowaniach porównywany jest do komputera o niezwykłych możliwościach, który – jak twierdzą autorzy poradnika Techniki zapamiętywania – zbudowany jest z miliardów jednostek pamięci połączonych siecią przekaźników, nieskrępowany schematami, wyjątkowy i niepowtarzalny, wyprzedzający dzisiejszą technologię o całe lata świetlne (Boral, Boral 2013, s. 12).Coraz częściej rozważania dotyczą również tego, czy mózg można trenować.
Jednym z podstawowych zadań szkoły jest zwracanie uwagi na wszechstronny rozwój uczniów i zapewnienie im takich warunków, które przyczynią się do rozwijania aktywności własnej. Chodzi tutaj o dostarczenie odpowiednich bodźców i modelowanie sytuacji dydaktyczno-wychowawczych wspierających kreatywność dzieci.
Co może zrobić nauczyciel, aby zachęcić uczniów do nauki? Sposobów jest bardzo wiele. Dobrze jest wspomóc się takim, który bazuje na wizualnej treści oraz łatwym zapamiętaniu i tworzeniu. Te wszystkie elementy posiada jeden z przykładów mnemotechniki – mapa myśli.
Dyplomy, książki, pochwały, świadectwa z paskiem są to przykłady nagród dla uczniów za wykonanie określonych działań w dany sposób. Nasuwa się tutaj ważne pytanie: skoro istnieje zadanie, a za jego wykonanie jest przewidziana nagroda, to czemu nie wszyscy uczniowie chcą aktywnie uczestniczyć w zdobyciu nagród? Czy to już element gry, czy nie? Co możemy zrobić, żeby wesprzeć motywację uczniów i urozmaicić zajęcia? Z pomocą przyjdzie grywalizacja.
Klasa szkolna jest niezwykle żywiołowym organizmem, który zmienia się i ewoluuje pod wpływem procesów, jakie w nim zachodzą. Składa się z grupy dzieci spędzających ze sobą większość czasu w ciągu dnia. Dlatego też przed nauczycielem stoi niezwykle ważne zadanie. Musi on podjąć działania mające na celu zintegrowanie grupy po to, aby czas wspólnie spędzany był przyjemnyi efektywny oraz żeby każdej jednostce przynosił wymierne korzyści.
