Z nastaniem cieplejszych dni, wiosną, a w szczególności latem, mamy okazję podziwiać piękno tych delikatnych istot, jakimi są motyle. Cieszą oko swymi delikatnymi ruchami nad łąkami, zachwycają pięknem kształtów i kolorów. Te występujące w Polsce, np. bielinek kapustnik czy rusałka pawik, są znane prawie każdemu. W tropikach bywają motyle znacznie barwniejsze i większe. Jednak zanim staną się tymi pięknymi, zjawiskowymi, latającymi istotami, niszczą plony jako nielubiane gąsienice, gdyż potrzebują do przeobrażenia się dużych ilości pokarmu. Natomiast gdy już staną się motylami, ich życie w tej formie jest zaskakująco krótkie.
Dział: Ze świata zoologii
Obok bociana białego, skowronka i jaskółki jest symbolem wiosny. W Polsce jeszcze 40 lat temu – w latach 80. XX w. – gniazdowała w znacznej liczbie, jednak obecnie w skali kraju stała się nielicznym gatunkiem lęgowym i kandydatem do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt. Liczniej występuje w okresie migracji, a ostatnio nasila się zjawisko zimowania.
Skrajnie zachodni podgatunek tygrysa kompletnie wyniszczono na zachodzie Azji nieco ponad pół wieku temu. Ostatnie osobniki tygrysa kaspijskiego wystrzelano na początku lat 70. XX w.
O tym, że Rosja – obojętnie, czy carska, czy też sowiecka lub postsowiecka – stanowi zagrożenie nie tylko dla ludzi, ale także dla różnych gatunków zwierząt, świadczy m.in. całkowite wyniszczenie geparda w Azji Środkowej. A w przypadku Iranu, brak znaczących sukcesów w ratowaniu ostatniej populacji tego kota w Azji, odpowiada izolacja tego kraju i brak współpracy z Anglosasami, którzy przyczynili się do skutecznej ochrony geparda w Afryce.
Ten duży stepowy skowronek przebywał na przełomie 2. i 3. dekady marca 2021 r. w okolicach Krosna. Mimo niedużej odległości polskiego Podkarpacia od południowej części Podola, gdzie kalandra szara jest ptakiem lęgowym, stwierdzenie to jest zaledwie jednym z trzech zarejestrowanych w Polsce.
W obecnym wysoce skomercjalizowanym świecie ten nieduży kuzyn naszego zająca szaraka stał się jednym z symboli Świąt Wielkanocnych. Jest ukazywany – zamiennie z zającem – na wszelkiego rodzaju świątecznych ilustracjach, gdzie bywa mylnie nazywany „zajączkiem”.
Dzięki człowiekowi opanował wiele zakątków ziemskiego globu. Mimo całej plejady czyhających nań drapieżców jego możliwości reprodukcyjne okazały się wręcz oszałamiające, co najbardziej uświadomił casus Australii.
Na świecie mamy do czynienia z wymieraniem wielu gatunków roślin i zwierząt. Proces ten w ostatnich dekadach tak przyśpieszył, że ze względu na masowość owych wymierań został nawet nazwany szóstą katastrofą.
Rok temu, w styczniu 2021 r., na stawach koło Radziądza, w zachodniej części Doliny Baryczy, a później w lutym i marcu, na południu Wielkopolski i na Mazowszu, przebywał kaczorek tego wschodniosyberyjskiego gatunku kaczki. Obecność cyraneczki bajkalskiej w Polsce jest zjawiskiem niezwykłym, ponieważ jej areał lęgowy obejmuje wschodnią Syberię, a zimowiska położone są w Chinach, Korei Południowej i w Japonii.
Ten osobliwy arktyczno-borealny przedstawiciel jeleniowatych ma wiele cech wyjątkowych, wyraźnie odróżniających go od pozostałych przedstawicieli rodziny jeleniowatych Cervidae. Obecność poroża u samic oraz osiadłe populacje na niektórych arktycznych wyspach, a także egzystencja leśnych populacji na wierzchowinach gór w umiarkowanej części Azji i Ameryki Północnej, nawet na szerokości geograficznej Budapesztu i Wiednia, to tylko niektóre przykłady niezwykłych przymiotów renifera. Niezwykłe jest też pozostawanie setek tysięcy renów jako zwierząt na wpółudomowionych, funkcjonujących pod całoroczną opieką człowieka.
W ostatnim półwieczu dokonała się w Polsce i Europie ogromna zmiana w statusie tej czapli – z wielkiej rzadkości stała się gatunkiem licznym i powszechnie widywanym. Obecnie można ją zobaczyć na terytorium niemal całej Polski, od podnóża Karpat i Sudetów, aż po wybrzeże Bałtyku. To przykład, jak zaprzestanie prześladowania wpływa na rekolonizację obszarów, na których dany gatunek został kompletnie wytępiony.
Siedliskowo związana jest z górami o alpejskim charakterze, czyli z masywami górskimi o wysokiej i skalistej rzeźbie, z wyraźnie wyodrębnionym piętrem hal i turni, rozciągającymi się ponad drzewostanami reglowymi i strefą kosówki. W Polsce naturalny areał jej występowania obejmuje wyłącznie najwyższą część naszych Karpat – Tatry. Ale jako takson introdukowany, od półwiecza występuje także w Sudetach.